υπομύω

Α

(εύχρ. μόνον η μτχ. ουδ. πληθ. παθ. παρακμ.) ὑπομεμυκότα

(ενν. ὄμματα) μισόκλειστα μάτια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + μύω «κλείνω»].